Stage deel 2, uitjes en Carnaval op Curaçao!

Bon dia dushinan!

Zoals beloofd zou ik jullie nog wat uitgebreider vertellen over mijn bezigheden op stage bij het Savaanhuis!
Ik heb ervoor gekozen een dagverslag van vorige week hier te plaatsen. Dit geeft denk ik het beste weer wat het Savaanhuis allemaal doet, met welke kinderen ik werk en wat ik tot nu toe daar kan doen. Natuurlijk zal ik in de loop van de tijd meer taken krijgen en zelf opdrachten gaan uitvoeren en wellicht één op één met kinderen gaan werken.

Dinsdag 17 februari:

Het vroege opstaan vandaag viel heel erg tegen, maar vooral omdat het al de hele nacht geregend had...hierdoor de douche ijs en ijskoud was én we door de regen moesten rijden met een toch wel erg gammele auto!!
Aangezien Gina al om 7 uur moest beginnen en het ritje naar m'n stage niet zo heel erg lang is dan het de eerste keren leek, was ik al om 7.10u daar!! In de strooooomende regen (als het hier regent, regent het ook meteen heel hard). En er was nog niemand dus het huis was afgesloten. Ik ben daar maar onder het afdak gaan staan, waar hondje Luna me heel zielig en doorweekt aankeek. Gelukkig had ik dus toch een beetje 'aanspraak' op de vroege morgen!

Toen eenmaal alle medewerkers er waren, kwam om 8 uur de eerste groep kinderen. Het was een groepje van een ZMLK-school, leeftijd 7 tot 9 jaar ongeveer. Al deze kinderen hebben lichte tot middelmatige problemen. Autisme, ADHD..en allemaal van niet zo'n hoog niveau.
Toen de kids me zagen kwamen ze meteen naar me toe rennen: Yuffrou yuffrou!!! En meteen had ik alle 7 kids aan me hangen, knuffelen, aaien, kijken....zoooo lief!!
Het programma begon met liedjes zingen, erna ging iedereen op de pictoborden kijken wat de bedoeling was. We hebben met deze groep gekleid in het thema emoties. De meeste kids kunnen hier nog niet veel mee, ze snappen gewoon niet wat 'blij' is en kunnen zich geen situatie voorstellen waarin ze blij zijn. Zo mentaal beperkt zijn ze. De opdracht om een blije smiley na te kleien was dus voor sommigen erg lastig. Maar het kleien op zich is een groot feest. De kids praten allemaal Papiamentu maar verstaan Nederlands. Toch is communicatie vaak lastig omdat ze wel hele verhalen willen vertellen maar ik er dan niet veel van snap. Toch is dit niet zo'n heel groot probleem op de een of andere manier...het komt altijd vanzelf wel goed!
Daarna mochten de kinderen spelletjes spelen, memorie bijvoorbeeld. Het is dan goed te zien op welke niveaus de kinderen zitten. Sommigen doen maar wat, anderen draaien bewust kaartjes om.
Hierna konden de kids hun zelf meegenomen eten op eten en erna werden ze weer opgehaald met het busje. Met datzelfde busje kwam ook meteen de volgende groep, van dezelfde school. Maar dit waren andere kinderen. Ouder maar met nog meer niveau verschil. Een jongetje is zwaar mentaal beperkt, terwijl een andere op goed niveau zit maar wel autistisch is. Ook met deze kinderen werd weer gezongen en erna gekleid, deze keer in het thema 'dierentuin'. Bij dit groepje zitten 2 jongetjes die dikke vriendjes zijn. Beide autistisch en beiden een voorliefde voor Engels. Kijken heeeeel veel tv en films en spreken perfect Engels!! Ze hebben geweldig veel fantasie en verzinnen samen de meest te gekke dingen in het Engels. Het is echt een komisch duo!!
Toen ook deze groep na het eten weg was hadden we pauze tot om 2 uur een groepje tieners kwam. Deze kinderen komen direct vanuit school en sommigen eten mee bij het Savaanhuis. Hierna zijn ze een tijdje vrij om huiswerk te maken of even te ontspanen na een dag op school.
Deze groep kinderen heeft allemaal sociaal-emotionele problemen. Allemaal depressief, eentje sprak amper (selectief mutisme) en een meisje is ineens gestopt met praten en is heel bang.
Met twee van deze kinderen ben ik mee geweest toen ze paardrijles kregen. Zij kunnen al zelfstandig rijden en heb dan ook alleen een beetje de paarden in de gaten gehouden tijdens het poetsen, opzadelen en opstappen. Hierna heb ik tijdens de les meegekeken en veel dingen geleerd van Petra over het soort paarden.
Op Curaçao zijn bijna alleen maar Paso Fino paardjes. Dit zijn kleine paardjes (maar geen pony’s!!) met een hele aparte gang. Zij draven niet gewoon, maar maken super korte snelle pasjes. Zoek op google maar eens naar Paso Fino, of voor filmpjes op YouTube. Ontzettend leuk om te zien!!
Voordeel van deze gang is dat het heel relaxed zit. Het hobbelt niet zoveel als draven of galopperen.
Officieel kunnen deze paardjes niet eens stappen of galopperen. Vanuit stilstand beginnen ze meteen te rennen. Natuurlijk zijn de paarden van het Savaanhuis getraind om ook te stappen, voor de kinderen.
Toen de twee jongens eens tijdje gereden hadden vroeg Petra of ik ook eens wilde proberen, daar kon ik geen nee op zeggen. Het jongetje van wie ik het paard overnam was ook ontzettend trots dat de Yuffrou op zijn paard mocht!!
Ik vond het ontzettend spannend!! Maar het was zo leuk!!! Ondanks de regen en de modder was het echt een belevenis. Het zijn gewoon totaal andere paardjes, ze reageren niet op de signalen die ik gewend ben te geven met benen en teugels. Je moet ook de teugel zo hoog mogelijk houden en je rijdt met bijna gestrekte benen!! (Met als gevolg: spierpijn!!) Heel vreemd, maar die Paso Fino gang rijdt geweldig!!! Ik heb zoooo genoten, het maakte ook totaal niet uit dat ik een stortbui over me heen kreeg en ik volledig onder de modder zat!! :-P
Petra zei al dat ze nog moeite moest gaan doen om me er vanaf te halen, maar gelukkig had t paardje zelf er geen zin meer in door het weer!! Toen moest ik wel stoppen!!
Na deze belevenis weet ik wel weer zo zeker dat ik ontzettend veel geluk heb gehad dat ik bij het Savaanhuis terecht ben gekomen... Het werken met de kinderen is geweldig, maar om daarnaast ook nog met paarden te werken is gewoon super!


Naast mijn stage heb ik natuurlijk ook weer het een en ander ondernomen! Zo ben ik vrijdag voor het eerst samen met mijn huisgenoten op stap geweest. We gingen als eerste naar de Boot, dé plek voor Nederlandse studenten! Hier werd toevallig ook de nieuwe clip van K-Liber opgenomen. Zeer waarschijnlijk is een huisgenootje vol in beeld te zien in deze clip! Het was ontzettend gezellig, totdat het kei hard begon te regenen en we als gekken naar de auto moesten rennen. De Boot is namelijk echt een boot en dus voor een heel groot deel niet overdekt!
We hebben toen besloten maar door te rijden naar Kartouch een discotheek waar die avond een vrouwelijke Dj draaide, die tevens zelf de vocals verzorgde en nog een MC erbij had die ook geweldig goed zong!! Alleen al door de muziek hebben we hier dus ook een geweldige avond gehad. Lekker gedanst, waar ik ook echt eventjes behoefte aan had.

Het feit dat Ivo begon aan zijn lange treinreis en we alleen af en toe contact konden hebben via SMS, had toch wel veel invloed op me. Het was dan ook heel fijn dat ik op stage, met uitgaan en tijdens de uitstapjes eventjes mijn gedachten op andere dingen kon richten. Al bleef ik me toch in mijn achterhoofd bezig houden met hoe het hem daar zo ver weg zou vergaan! Gelukkig is hij inmiddels goed aangekomen in Mongolië, in het Resort waar hij de komende maanden stage gaat lopen.

Om nog even terug te komen op de uitstapjes van de afgelopen dagen: ik ben zaterdag met Gina en Thomas naar Zanzibar geweest. Een mooi strand dat wel erg toeristisch was, maar het leuke aan de zaterdag bij Zanzibar is, dat er ’s avonds gebarbecued wordt en er een live bandje vrolijke noten speelt. We hebben dus lekker met onze voetjes in het zand genoten van lekker eten en de Curaçaose muziek op de achtergrond! Jammer genoeg was er te veel bewolking om de ondergaande zon te zien, maar ook zonder was het al een heel fijne dag / avond!
Na het strand zijn we ’s avonds nog even Punda in gegaan, waar een aantal Carnavalsoptredens waren. Niet heel spectaculair, maar wel leuk om de muziek te horen!
Zondag zijn we eerst lekker thuis gebleven, met huisgenoten bij elkaar gezeten en op het einde van de middag ben ik met Gina, Thomas en Erik naar Otrabanda gereden om de Carnavalsparade te bekijken. We hadden gelukkig goed getimed, want de parade begon nog niet lang nadat wij er waren! Ook hadden we geluk met de plek die we hadden uitgezocht. Er stond een pick-up truck naast ons, en de eigenaar was zo aardig om ons toestemming te geven om in de laadbak te gaan staan/ zitten. Hierdoor had ook kleine ik goed zicht op de parade!

De Parade zelf was niet erg te vergelijken met de optocht zoals ik die in Sittard gewend ben. De wagens (zeg maar gerust ‘karren’) waren puur en alleen voor de drankvoorraad en er stond vaak een wc in. Of er waren wagens waar een DJ of live band opstonden. De groepen daarentegen waren een stuk uitbundiger. Je zag dat bepaalde groepen heel veel aandacht besteed hadden aan hun uitfit. Er zaten geweldig mooie creaties tussen. Ook werd door veel deelnemers uitbundig gedanst. Met als gevolg dat langs de kant ook mensen enthousiast mee gingen bewegen, tot de kleinste kindjes aan toe! Geweldig mooi om te zien hoe goed die hun lichaam al kunnen bewegen. Het leuke is dat deze manier van dansen bij ons al snel als ‘ordinair’ betiteld zou worden, zeker als kleine kinderen zo bewegen. Maar hier hoort het er gewoon bij!!
Verder draaide bijna elke wagen wel dezelfde nummers. De Curaçaose versie van parapapa (zie: http://www.youtube.com/watch?v=vEFF5Gu5zRw )
En het Carnavalsnummer van 2009: Ayooo ayoo!! Dat we nu na de Carnaval niet meer kunnen horen!! (zie: http://www.youtube.com/watch?v=5WlBmJCq_g0 )
Verder nog een filmpje om jullie een klein beetje een indruk te geven van de Parade: http://www.youtube.com/watch?v=XE0x2bIVy7Q

Aangezien de parade uuuuuren duurde en we rond half 7 moe werden en vooral honger kregen, zijn we voordat hij helemaal afgelopen was, weg gegaan. We zijn toen even gaan douchen en omkleden thuis en erna gaan uit eten met z’n vieren. Na het eten zijn we nog door gereden naar Mambo beach, waar zoals elke zondag ‘Wet & Wild’ was. Hier kwamen we bijna alle meiden van Pedagogiek tegen, heel erg gezellig dus! Gina en ik vinden het ondertussen traditie om tijdens Wet & Wild lekker met de voetjes in de zee te gaan. Deze keer onder een hele mooie sterrenhemel… Wat wil je nog meer, voeten in het lekkere zeewater, sterren boven je hoofd, drankje in de hand, muziek op de achtergrond….wauw!!!
Maandag had iedereen lekker een dagje vrij en het was dan ook snel besloten om naar een strandje te gaan. Deze keer werd het Cas Abao, een mooi zandstrand, maar waar toch ook weer van die vreselijke irritante stenen in het water liggen, waar mijn voetjes ietwat gevoelig voor zijn! Thomas was na deze opmerking van mij zo galant om mij op zijn rug het water in te dragen!! Wat heb ik het toch goed… In het water vond ik het tijd worden om ook eens wat te bewegen, dus ben ik wat op en neer gaan zwemmen. Dan pas merk je hoe lui je hier wordt!! Puf puf!!
Na dit heerlijke luie dagje zonnen en zwemmen, kwamen we nog net op tijd voor een flinke regenbui terug bij de auto en was het nog een heel gedoe om thuis te komen. Blijkbaar was er toch nog iets te doen met Carnaval waardoor weer een groot gedeelte van de wegen die wij kunnen nemen om thuis te komen, afgezet waren!
Dit was ook gisteren weer het geval. ’s Avonds was de lichtjesparade. Na een tijd wachten begon de parade en al na een half uurtje bleek dat deze uit exact dezelfde groepen bestond als zondag. En dat het lang niet zo spectaculair was als verwacht. De wagens waren af en toe een beetje met lampjes of tl-buizen(!!) versierd. We besloten dan ook al snel dat het niet de moeite waard was om nog uren naar de parade te blijven kijken. Maar toen we naar huis wilden, kwamen we weer in allerlei opstoppingen en afzettingen terecht. Hier op Curaçao zijn ze heel goed in het afzetten van alle grote en kleine wegen, maar van omleidingen hebben ze nog nooit gehoord! Met als gevolg dat we bijna het hele eiland moesten overrijden om thuis te komen! Toen we eindelijk bijna bij de Wilhelmina brug kwamen (hoge brug!) bleek dat er iets met onze versnellingsbak niet in orde was. Bij het optrekken schakelde hij niet meer verder door dan de tweede versnelling, waardoor we amper vooruit kwamen… dat werd dus met 30 km/uur de brug op!! Maar ook dit hebben we weer overleefd!!

Vandaag heb ik nog even een lekker dagje vrij. Een mooi moment om buiten in de tuin een nieuw bericht voor mijn blog te typen, dat wel heel erg lang geworden is!!
Voor de mensen die het nog niet ontdekt hebben. Al mijn foto’s plaats ik op mijn Hyves: http://stephaniecanton.hyves.nl

Zo snel mogelijk komen de foto’s van Carnaval er nog bij!

Ik hoop verder dat de mensen in Limburg ook allemaal een goede Vastelaovend gehad hebben en nu lekker aan het bijkomen zijn! Ik hoor graag jullie verhalen, want de Vastelaovend heb ik hier toch wel gemist hoor!!

Heel veel liefs en ayoooo!!!
Xx Stephanie