Aruba: one happy island!!

Zoals sommigen van jullie misschien al wisten, ben ik afgelopen weekend met de meiden van Pedagogiek naar Aruba geweest! Het blijft leuk klinken ‘even een weekendje naar Aruba!!’ Maar het was wel zo, vrijdagochtend vroeg erheen en zondagmiddag weer terug.

Aruba echt geweldig! Het heeft eenzelfde natuur en sfeer als Curaçao maar is een stuk beter ontwikkeld. Je merkt heel goed de Nederlandse invloed in de infrastructuur (goede wegen, goede auto’s, vooral belangrijk: goede borden!!) en de Amerikaanse invloed in het toerisme. Zolang je toerist bent, word je ontzettend vriendelijk behandeld. Een groot verschil met Curaçao, waar de lokale bevolking erg wisselt op je reageert, soms heel vriendelijk, andere keren heel bot. Alleen. Ook is het stagiairenleven er naar mijn idee heel anders. Op Curaçao pakken stagiaires zich veel samen, er wordt veel voor ze georganiseerd. Ik kreeg de indruk dat dit op Aruba veel minder is. Dat was vooral in het uitgaansleven te merken.

We hebben gevlogen met Tiara Air. Het was echt een mini vliegtuigje voor max. 50 personen! De vlucht ging op zich wel goed, al was het erg warm en hobbelig! Toen we aankwamen hebben we 2 taxi’s naar het hotel genomen, waar we gelukkig al meteen konden inchecken. We kregen 2 vierpersoons kamers. Stans, Elke, Gina en ik op de ene kamer. Inger, Vienna, Winnie en Nadine op de andere. Jammer genoeg hadden wij de ‘mindere kamer’. Ofwel: geen bad maar douche, geen tweepersoonsbedden maar 1 tweepersoons en een gammele slaapbank. Maar och…het zag er allemaal mooi uit en verder was het hele hotel luxe!! Met een mooi zwembad erbij, goed ontbijt. Alleen al het idee dat je de mogelijkheid hebt om even een weekendje naar Aruba te gaan maakt alles goed!

’s Middags na aankomst zijn we met de bus naar Oranjestad gegaan, waar we in een Hollands café hebben geluncht en erna zijn we, hoe kan het ook anders met 8 meiden…gaan shoppen!! Wat een verademing om weer normale winkels te zien, zonder ordinaire kleding!! Al waren er ook veel winkels die iets te hoog gegrepen waren, zoals Cartier, Louis Vietton etc etc. Wel natuurlijk leuk om binnen te gluren en plannen te maken om alleen te vragen om een draagzakje, zodat je kunt doen alsof je flink geshopt hebt!! ;-) ’s Avonds zijn we wel met z’n allen gaan eten bij een geweldig lekkere Italiaan (en dan bedoel ik het eten…want de bediening was een BIIIIIIG Papa haha)

Erna zijn we weer terug gegaan naar het hotel om lekker op tijd in bed te kruipen aangezien een deel van de groep de volgende ochtend vroeg op pad wilde om met een jeep het eiland te verkennen. Zelf ben ik met de andere groep de volgende dag weer Oranjestad ingegaan om de toerist uit te hangen en natuurlijk nog wat winkels te bekijken.

’s Middags hebben we de hele groep weer getroffen op het strand. Echt een heerlijk strand met niet van die vreselijk vervelende stenen, maar echt zacht zand!! Natuurlijk lagen we wel op het strand bij de hotels, want bij de baaien kun je niet komen zonder auto. Maar het was wel al heel mooi om te zien!! ’s Avonds hebben we op het strand bij een strandtentje ook weer heel goed gegeten en hebben we mogen genieten van een geweldig romantisch huwelijk op het strand!! Waar wij allemaal alleen maar van kunnen dromen… Na het eten ben ik met Gina, Elke en Stans nog lekker in het donker in het zwembad van ons hotel gedoken…aangezien we daar toch ook nog even in wilden zwemmen! Daarna douchen, omkleden, vooral lang tutten en toen op stap!

Zondamorgen hebben we ook weer mogen genieten van een heerlijk ontbijtje en daarna was het spullen pakken weer naar het vliegveld!
Wat ik zo van het eiland gezien heb heeft mijn nieuwsgierigheid gewekt, waardoor ik graag nog eens terug zou gaan. Wellicht dat ik ooit nog die kans krijg… Maar dan wel voor een langere tijd dan een weekend, want dan zie je net niets!! Al met al was het een veeeeel te kort, maar wel een zeer geslaagd weekend. Ze zeggen niet voor niets over Aruba: one happy island!!!

Inmiddels ben ik echt aan het aftellen. Mijn terugkomst komt nu steeds dichterbij. Nog iets meer dan twee weken stage en dan nog lekker een week vakantie! Een erg dubbel gevoel, want ik wil nu toch wel graag naar huis om iedereen weer te zien…terwijl ik van de andere kant het eiland ook niet graag wil verlaten. Ik weet nu al dat enorm ga terugverlangen naar hier als ik eenmaal weer thuis ben!

Ik begin nu steeds meer te begrijpen waarom mensen mij vertelden dat je weer heel graag terug wilt als je eenmaal op Curaçao bent geweest! Het heeft mijn hartje veroverd! Zodra je klaar bent met een stagedag of week heb je het gevoel dat je op vakantie bent. Dat geeft ontzettend veel rust, net als de hele sfeer hier. Het heeft me wel geleerd om me minder druk te maken om dingen en veel meer te genieten.

Dé wijze les die ik hier geleerd heb:

De tijd gaat sneller dan we willen
Wat we ook doen, de tijd gaat door
We kunnen ons daardoor op laten jagen,
óf we kunnen ons mee laten voeren...

Als we ons druk maken over
wat we verloren hebben,
of wat er gaat komen,
dan hebben we geen tijd meer
om te genieten van wat we hebben....

Ik denk dat dit wel een mooie afsluiter is van dit berichtje!

Liefs, Stephanie

Ps: ik hoor nog steeds dat ontzettend veel mensen mijn blog lezen, maar jammer genoeg krijg ik nog maar weinig reacties. Hierdoor heb ik geen idee aan wie ik al mijn verhalen vertel. Ik zou het dan ook erg leuk vinden als jullie, als jullie dit berichtje gelezen hebben, heel kort even een reactie schrijven! Masha danki!